Hoe gouer hoe beter? As dit kom by hondjie-opleiding, is hierdie frase heeltemal waar. Die kleintjies is baie nuuskierig en staar die wêreld steeds vry van vooropgestelde idees. Ons kan die kwaliteit benut om die hond deur middel van spel te leer, maar wat van hom verwag word en watter gedrag is nie toepaslik nie.
Die eerste dag tuis
Puppy-opleiding moet op dieselfde dag van u aankoms huis begin. Begin deur hom te help om sy naam te ken. Gebruik dit elke keer as u met hom speel, voer hom of streel hom, en hy sal hom binnekort herken en reageer as u hom bel. Sodra hy sy naam ken, kan jy dit gebruik om met hom te kommunikeer en om jou hondjie te begin oefen.
Die volgende stap is om gewoond te raak aan die gebruik van die kraag en die band. Dit kan aanvanklik 'n bietjie vreemd voel, maar wees geduldig: jy sal dit regkry! Trek 'n ligte kraag aan as u by die huis kom, en oefen om dit met 'n ligte band te stap. As u nog nie al die entstowwe wat u benodig, nog gegee het nie, begin u oefen aan 'n leiband rondom die huis en in die tuin. U kan baie senuweeagtig wees, of u moet aan die band trek as u dit stap. As dit wel so is, moet u 'n Gentle Leader ronzal probeer. Met die ronzal sal die stap en die basiese opleiding eenvoudiger en stiller wees, beide vir u en vir die hondjie.
Een van die beste maniere om u hondjie te sosialiseer in 'n prettige en vriendelike omgewing, is 'n hondjiebyeenkoms.
Sosialiseer jou nuwe hondjie
Dit is noodsaaklik dat u nuwe hondjie korrek gesosialiseer word as u wil hê dat hy 'n gelukkige en betroubare volwasse hond moet word.
Een van die beste maniere om jou hondjie te sosialiseer in 'n prettige en vriendelike omgewing, is 'n hondjiebyeenkoms. U veeartsenykliniek sal hierdie soort ontmoeting waarskynlik reël vir hondjies wat hul eerste inspuitings gehad het (ongeveer agt weke oud). As u dit nie doen nie, kan ek u dalk inlig oor iemand wat dit organiseer.
Puppy-ontmoetings stel hondjies van soortgelyke ouderdomme bymekaar om te speel en om pret te hê. Vind 'n vergadering onder leiding van kundige opleiers of veeartsenykundige verpleegkundiges, want hulle sal weet hoe om 'n positiewe en prettige ervaring te skep wat die vertroue van u hondjie verhoog. As die ontmoeting nie behoorlik plaasvind nie, sal u hondjie nie bang of selfs bang voel nie, maar met kundige monitors sal hy daarvan hou om vriende te maak.
Die ontmoeting met hondjies is waarskynlik die eerste keer dat hondjies met ander hondjies speel sedert hulle hul broers en susters verlaat het, en baie van hulle kan 'n baie ander voorkoms en gedrag hê as hul rommelmaats.
Terwyl hulle in 'n gekontroleerde omgewing ontmoet en navorsing doen, leer hulle waardevolle lesse vir die lewe, soos die belangrikheid van nie byt nie, die begrip van liggaamstaal en gesigsuitdrukkings in die hond en hoe om met ander te kommunikeer. Hierdie ontmoetings is ook 'n gulde geleentheid vir u hondjie om met opleiers te ontmoet en deur hulle gelei te word, wat hul vertroue sal versterk wanneer u met mense omgaan.
Die instrukteurs sal jou help om jou hondjie goeie maniere te leer, soos om nie kos of speelgoed te besit nie, dit vir hulle te gee wanneer hy gevra word en nie mense deur die deure te stoot nie. Met baie oefen tuis en genoeg gesonde lekkernye as beloning, sal u binnekort 'n rustige, gelukkige en opgevoede familielid hê met wie dit 'n plesier sal wees om saam te woon.
Opleidingsklasse vir hondjies
Sodra u hondjie al tussen 12 en 16 weke inenting gekry het, kan hy van puppy-ontmoetings na oefenklasse oorgaan. Dit is noodsaaklik vir die ontwikkeling van u hondjie en is ook baie lekker vir u.
In oefenklasse leer jy jou hondjie basiese oefeninge en bevele, soos "sit", "stil", "stil", "kom" (en jy kan selfs 'n paar leuke truuks leer soos "skop" of "flips"!). In hierdie klasse word beide eienaars en hul honde geleer, en u sal gewys word hoe om u hondjie op te lei met moderne, hartlike en motiverende tegnieke.
As u op soek is na 'n hondjie-opleidingsklas, kies 'n vriendelike, georganiseerde, prettige en beloningsgebaseerde. Daar moet ten minste een afrigter of assistent vir elke ses hondjies wees, sodat die honde belangstelling behou en nie verveeld raak nie. 'N Goeie opleier sal u toelaat om 'n klas by te woon voordat u aanmeld, sodat u kan sorg dat u die regte plek gekies het. As die klas oorvol is of chaoties is, as die instrukteur die honde (of die eienaars!) Skree of straf, of as hy hangende krae gebruik, kom dan nie terug nie. Jy en jou beste vriend verdien beter.
Die teler en veearts van u hondjie help u graag en gee raad, en op die Purina-webwerf vind u meer inligting oor waar u 'n goeie hondjie-afrigter by u kan vind: webwerf Purina
Die opleiding van u hond help om 'n waardevolle band tussen die twee op te bou, en geniet dus elke oomblik. Sterkte, en geniet dit!
Versorgingsgewoontes
hierdie opleiding U kan begin op dieselfde dag as u die hondjie huis toe neem. Met volharding kan u groentegewoontes binne twee tot vier weke installeer, soms vir 'n paar dae.
Normaalweg wil die hondjie ongeveer tien minute na sy eetbehoeftes voorsien. As dit moontlik is, neem dit dan buite. Totdat u ongeveer ses maande het, is dit miskien nodig om hom vyf keer per dag te stap. Later kan u die reis na drie koerante verminder. Op hierdie staptogte sal u waarskynlik voorkeur gee vir plekke wat deur ander gebruik is honde. As hy dit doen, neem hom dan elke keer as jy hom uittrek na daardie plek, en baie gou sal hy die staptogte vereenselwig met die idee om in sy behoeftes te voorsien, en sal hy dit vinnig doen wanneer hy by sy gunstelingplek aankom. Wanneer hy sy behoeftes gedoen het, prys hom herhaaldelik en gaan weer in die huis in. Dit sal u laat besef wat die doel van die rit is.
Opleiding met koerante
Smeer koerante in 'n hoek wat jy as toiletpapier van jou hondjie aangedui het. Neem die hondjie kort daarna nadat hy geëet het, en bly by hom totdat hy sy behoeftes gedoen het, en prys hom dan herhaaldelik. Neem die hondjie ook na dieselfde plek as hy uit sy nagrus of uit sy dutjies wakker word.
Trek dan die vuil papiere uit en vervang dit met skoon papier, maar laat 'n vuil papier bo-op. As u verkies, kan u een van die verskillende materiale wat vir hierdie doeleindes vervaardig word, by 'n troeteldierwinkel koop. Die reuk herinner aan die hondjie waarvoor hierdie papiere is.
As jy begin lei hom op versprei die koerante oor 'n groot gebied om u behoeftes op die koerante te maak. U sal ontdek dat hy na 'n voorkeurplek terugkeer. Verminder die papierbedekte oppervlak geleidelik totdat dit voldoende is om verskillende velle in die plek van u keuse te plaas. Vou dit toe as u 'n fout maak, en neem dit dan na u gekose plek. In die geval van 'n "ongeluk" van hierdie aard, mag 'n persoon nooit onder enige omstandighede getref word nie welpie. Maak die plek skoon met asyn of ammoniak verdun met warm water. Dit sal die geur uitskakel wat u weer na dieselfde plek kan lok.
Vir die oorgang van die gebruik van koerantpapiere in die huis na die eksklusiewe gebruik van die buitekant, neem u 'n paar koerante saam met u of 'n houer met geskikte kommersiële materiaal as u dit stap. Versprei hulle oor die plek wat u wil hê, en prys dit wanneer hulle dit doen en wens hulle innig geluk. Geluk jouself ook, want julle albei het 'n goeie werk gedoen.
Goeie maniere
Dit is lekker om 'n hond goed opgelei. Dit is gerieflik om 'n program van opleiding wanneer die hond nog steeds 'n welpie, teen die tyd dat hy 'n volwasse hond is, sal hy al die reëls geleer het wat u vir hom opgestel het.
As jy welpie Dit het 'n gemaklike plek om te wees; jy sal waarskynlik nie joune beset nie. 'N Vaste "nee" vergesel van 'n geluid van palms sal u fout aandui. jou welpie Leer binnekort as u daarop aandring. Daar is ook afstotende spuite vir honde wat gebruik kan word om hulle van meubels weg te hou. Dit het 'n onaangename reuk vir honde, maar nie vir jou nie, en is onskadelik as die meubelsteek daarmee gespuit word.
die honde Jong mense is veral uitbundig en sal nie huiwer om jou daarvan te laat weet nie. As jy welpie spring op jou (of op enige ander persoon), neem sy voorpote en plaas dit op die grond en sê terselfdertyd 'n klinkende "Nee".
'n welpie Hy voel angstig om sy nuwe tande op byna enigiets te toets. Die beste ding wat u kan doen om die behoefte aan byt te bevredig en u hunkering te verminder, is om dit 'n geskikte voorwerp te gee om dit te byt. In dierewinkels vind u produkte van geskikte materiale wat spesiaal ontwerp is om aan die behoeftes van byt te voorsien welpie, veilig en doeltreffend en dit sal u ontelbare ure se plesier en plesier bied. Hierdie produkte bestaan in verskillende groottes en interessante ontwerpe: bene, knope en ringe. 'N Belangrike bykomende voordeel is dat hierdie artefakte bydra tot die algemene skoonmaak van die tande terwyl u 'n lewendige tandvleismassering doen, en sodoende help om u welpie teen tandheelkundige siektes.
As u u ontdek welpie As u enige ander voorwerp byt as dit wat toegelaat word om te byt, moet u ontevredenheid onmiddellik gewys word deur 'nee' te sê en die verbode voorwerp te verwyder. Inteendeel, as hy sy voorwerpe wat vir daardie doel bestem is, byt, moet hy hom herhaaldelik prys en prys. Maak seker dat almal in die huis dieselfde ding gedurig doen.
As jy welpie blaf as jy afwesig is, sal jou bure jou vinnig laat weet. U klagtes sal geregverdig wees. Neem dus die moeite om u hondevriend uit daardie gewoonte te neem terwyl u nog tyd het om dit te doen. Maak asof u weggaan, maar wag stil voor die deur. Waarskynlik die welpie Hy sal begin huil sodra hy dink dat u weg is. Hy skree "Nee, nee, nee" en kom vinnig binne-in, giggel en wys groot afkeer. 'N Paar lesse soos hierdie, voordat u slegte gewoonte uithaal sal leer Dat die enigste resultaat wat u kan kry van gehuil en blaf, 'n kwaad meester is.
'N Hond wat as waarskuwing blaf, is 'n waardevolle metgesel, maar 'n charlatan wat om enige rede en te eniger tyd blaf, is 'n oorlas, tensy dit show om op te hou om dit te doen sodra dit bestel is.
Opleiding om gehoorsaam te wees
Alhoewel jou hondjie die gewoontes van versorging en goeie maniere moet leer vanaf die dag dat hy by jou huis aankom, kan eenvoudige gehoorsaamheidsbevele, soos dié wat hier aangebied word, wag totdat hy minstens ses maande oud is. Dit is baie belangrik om in gedagte te hou dat u geduld het in alles wat daarmee verband hou opleiding van 'n hond Saam met geduld moet u daarvan bewus wees. As u dit in gedagte hou terwyl u dit doen deur opleiding jou welpie, sal u meer kanse hê om sukses te behaal.
Hoe om ons hond te leer om langs ons te loop
Ons moet ons hond met 'n kort leiband bind, nie meer as 'n meter lank nie. Ons sal begin loop in die omgewing wat gewoond is aan opleiding sorgvuldig dat ons hond nooit voor ons uit probeer nie. As u probeer, neem ons 'n draai van 180 °, sodat ons 'n nuwe rigting inslaan, dit sal u 'n bietjie disoriënteer deur u bewus te maak van ons.
Ons sal medium-sterk ritte neem en onverwags 90º of 180º draai. As ons hond probeer om voor ons uit te kom, neem ons 'n draai sodat hy moet wissel en die leiband moet los om ons te volg. U kan al die aanbevole tegnieke in ons publikasie sien Hoe om u hond te leer stap.
Hierdie soort opleiding is moontlik een van die ingewikkeldste, baie honde het 'n moeilike tyd om behoorlik te loop, maar as hulle dit regkry, is dit baie aangenaam om saam met hulle te stap. As ons sien dat ons hond te eufories is of dat ons nie die wandeling kan bemeester nie, moet ons die truuks gebruik soos uiteengesit in die artikel hierbo aanbeveel.
Daar is ook spesiale "anti-pull" -sele, wat hierdie opleidingstaak sal vergemaklik as ons hond oormatig eufories is.
Die bestelling "Sit" (gaan sit)
By jou welpie hou die band met jou regterhand voor jou of jou sy sodat dit styf is, en gee die opdrag "Sit". Leun terselfdertyd in en druk met u linkerhand sy been totdat dit voel. Miskien wil jy gaan lê of aan jou kant lê. Laat hom nie. Rig dit met u linkerhand op sy sy. Gee hom dan 'n lekkerny en prys hom. Herhaal die roetine 'n paar keer, en beloon dit altyd as dit goed reageer. Hy sal die bestelling binnekort met die druk op sy been assosieer en dit antisipeer voordat u daaraan raak.
Die «Down» Orde (gaan lê)
Sodra jy welpie Dit voel asof u dit bestel, dit nie moeilik sal wees nie leer hom die "af" -orde. Hou dit met die een hand aan die kraag, gee die opdrag «Down» en met sagte>
voorbene vorentoe terwyl u met die linkerhand verder druk. Nog 'n manier om dit te doen, is om die band onder u skoen te laat slaan en met u regterhand vas te trek, terwyl u met u linkerhand op u skouers druk, terwyl u "Down" sê. As u wil hê dat hy moet opstaan, gee hom die opdrag 'Up' of 'Up' en gaan een of twee treë. Die herhaling van hierdie prosedure sal leer Binnekort sal u hond op sy vier bene lê as hy die bestelling ontvang.
Die "Bly" -orde
Hierdie bestelling is 'n uitbreiding van die "Sit" en "Down" bestellings. Bestel eerstens die welpie wat voel ("Sit") of gooi ("Down"). Gee die opdrag "Bly" voor die hond. Trek stadig na bo, lig 'n vinger op om hom te waarsku om nie te beweeg nie. As hy dit doen, sê dan 'Nee!' Los die leiband op die grond, van hom na jou toe, terwyl jy agtertoe loop. Herhaal "Bly" (of die volgorde wat u gekies het) of "Nee", afhangende van u reaksie. Probeer met elke les 'n bietjie meer terugstap totdat daar 'n vrye ruimte tussen u en die einde van die band is. As dit aanvanklik in sy posisie bly, prys dit dan net en beloon dit as u dit noem.
Die orde "Laat ons gaan"
Die regte manier om met 'n volwasse hond te stap is soos volg: U neem die vrye einde van die leiband met u linkerhand, die leiband kruis u liggaam vooruit totdat u die hond bereik wat aan u regterkant sit, met u linkerhand beheer u die slap van die band, verkort of verleng dit soos nodig. Sê duidelik "Bobby, laat ons gaan" en begin met die eerste voet met jou linkervoet. As die hond vorentoe kom, trek dit met u linkerhand goed, maar maak die leiband onmiddellik weer los. Die trek aan die leiband is wat die hond laat leer. Dit laat jou 'n oomblik ongemaklik voel, en jy sal binnekort verneem dat as jy reg op die linkerknoppie loop, daar geen rommel sal wees nie. Hou aan loop, trek aan die gordel indien nodig en hou aan om die bestelling te herhaal. sommige hanteerders Hulle gebruik 'n rol koerante om die hond te tik elke keer as hulle hom die "Laat ons gaan" -opdrag gee, maar persoonlik het ek dit nog nooit nodig gesien nie. Dit kan egter soms help om die linkerbeen te klop. Onthou om hom te prys elke keer as hy in die regte posisie is. Probeer om hierdie sessies van opleiding vir vyftien minute twee keer per dag. U sal verbaas wees hoe vinnig u leer.
Die bevel "Skud hande"
die hondjies hulle klap mekaar speel. jou welpie Dit sal jou klap. Groot. Neem jou klein been en skud dit. Is dit die verkeerde been? Ja, aangesien die meeste van die hondjies Hulle sal die been naaste aan u hand uitsteek. By hom welpie in 'n sittende posisie, druk sy regterskouer met u linkerhand. As u die voorste been lig, neem u "hand" in u regterhand, tik dit en beloon dit dan. Herhaal voortdurend die bevel 'Skud jou hand' elke keer as jy hierdie aksie uitvoer.
Ek herhaal, moenie verwag om onmiddellik goeie resultate met u nuwe te behaal nie welpie.
As u in diepte wil weet alles wat u nodig het om a op te lei hondjie hondjie, beveel ons die publikasie aan Jou eerste hond van die redaksionele Hispano Europea:
Laaste opmerkings oor hierdie artikel (49)
Deur txemi op 05/15/2014 om 00: 37h
2de opleiding in positief, baie lekker en onderhoudend; die hond kry sy beloning; daar is maniere om ongewenste gedrag sonder straf uit te skakel.
3de gemengde media, tussenpunte tussen die twee, (ek ken nie hierdie stelsel nie).
Binne honde-etologie aanvaar die eienaar sy status as 'n leier, is hy gebaseer op die natuurlike instink van die hond, ek weet nie hoe dit werk nie; ek verstaan byvoorbeeld nie hoe dit gedoen sal word om te gehoorsaam wie dit toepas as hy nie bevele gee nie, ek veronderstel dat dit aanvullende tegnieke vir die opleiding sal wees .
Aan die ander kant verstaan ek dat as die eienaar die gids is, hy gerespekteer en nagekom moet word, vir my is dit 'n vorm van leierskap.
Deur txemi op 05/15/2014 om 00: 23h
Ek het inligting oor Claudi joe gekry en dit lyk nuut en interessant dat ek die boek sal koop. Ek dink sommige dinge kan op 'n aanvullende manier gebruik word om te oefen, maar ek dink dat ek die waagstuk kan waag om dit nie heeltemal te vervang nie. Ek het al gesê dat ek dit moet lees en Dan sal iemand dit moet oefen en die resultate daarvan meet.
Hier aangekom weet ons al dat daar baie oefentegnieke is, maar almal is gebaseer op 2 groepe:
Leerteorie, hierin vind ons:
Die eerste tradisionele opleiding, uitsluitlik gebaseer op negatiewe versterking en straf, die hond onder geweldige druk, is in die 2 wêreldoorloë saam met militêre honde gebruik (ek is teen hierdie praktyk.
Deur txemi op 05/14/2014 om 10:44 uur.
U het absoluut reg met die personeel> # 47 # 43 Ek stem nie saam met enige van die tegnieke wat uiteengesit word nie, maar in die algemeen is dit 'n redelike beginsel; dit is baie belangrik om die persoonlikheid van die hond te respekteer, en veral die belangrikste is dat die Hond leer om te leer.
Ek het die eerste boek van Claudia Fugazza gekoop en haar 'doen soos ek doen', ek het geen woorde nie, soek inligting daaroor.
Deur joejlopez op 05/14/2014 om 10:28 p.m.
# 43 Sit (sit) veronderstel dat ons die hondjie sien sit omdat hy lus het, ons gee hom dadelik die oede en beloon hom, dit sal nie lank neem om hom te vang nie, en hy sal jou binnekort gehoorsaam en wag vir sy lekkerny. Sit en prys. Die platz (lê) is dieselfde, hier en ons sal dit met vreugde en entoesiasme sê met 'n beloning om te gehoorsaam.
Die vrugte (nee) en auss (los) sal ons ernstig en gesag sê omdat dit 'n smaad is.
Die bohaai (saam) sonder om die gordel te trek is al moeiliker, ons sal eers die kraag 'n rukkie tuis sit om later daaraan gewoond te raak met die band en dit tuis los te maak, as ons dit na die straat uittrek, gee ons dit sag trek terug elke keer as u trek, en ons sal u ophef (die woorde met 'n stemopslag is meer effektief), as ons dit goed doen met 6 maande, sal dit alles doen, en die ware dissipline van die basiese opleiding begin met 8 maande, maar ons het dit alles Dit is vooraf vervolmaak en ons kan u nuwe dinge leer.
As u dit met 6 maande begin, verloor u kosbare tyd.
Deur Parisian op 05/14/2014 om 09:51 p.m.
# 43 Sit (sit) veronderstel dat ons die hondjie sien sit omdat hy lus het, ons gee hom dadelik die oede en beloon hom, dit sal nie lank neem om hom te vang nie, en hy sal jou binnekort gehoorsaam en wag vir sy lekkerny. Sit en prys. Die platz (lê) is dieselfde, hier en ons sal dit met vreugde en entoesiasme sê met 'n beloning om te gehoorsaam.
Die vrugte (nee) en auss (los) sal ons ernstig en gesag sê omdat dit 'n smaad is.
Die bohaai (saam) sonder om die gordel te trek is al moeiliker, ons sal eers die kraag 'n rukkie tuis sit om later daaraan gewoond te raak met die band en dit tuis los te maak, as ons dit na die straat uittrek, gee ons dit sag trek terug elke keer as u trek, en ons sal u ophef (die woorde met 'n stemopslag is meer effektief), as ons dit goed doen met 6 maande, sal dit alles doen, en die ware dissipline van die basiese opleiding begin met 8 maande, maar ons het dit alles Dit is vooraf vervolmaak en ons kan u nuwe dinge leer.
As u dit met 6 maande begin, verloor u kosbare tyd.
Super belangrik
Onthou dat 'n hondjie soos 'n baba is, al dink jy hy moet slim wees en gehoorsaam wees, sal hy regtig net wil eet, speel en slaap. Wees dus baie geduldig en moet nooit kwaad word vir hom as hy nie na u luister nie.
Al die honde is hondjies totdat hulle veertien - sestien maande oud is, waar hulle al as jong honde beskou word. Tot vyf of ses maande van die lewe is dit heeltemal normaal dat hulle jou ignoreer.
Maar dit beteken nie dat ons hulle nie moet begin leer hoe om op te tree nie. Sommige begin op drie maande leer en ander op ses. Hoe dit ook al is, onthou dit sal jou beste vriend wees, behandel dit as sodanig.
En as u nog nie 'n hondjie het nie, maar dit oorweeg om een te hê, moet u onthou dat daar duisende wag om aangeneem te word in die veelvuldige dierebeskermers wat regoor die land geleë is.
Hoe om 'n hondjie op te voed om sy behoeftes weg van die huis te maak
Dit is baie eenvoudig om ons hondjie te leer om sy behoeftes buite die huis te doen, maar ons moet geduldig wees omdat dit nie iets is wat hulle oor 'n week of twee leer nie.
Sodra ons hondjie sy entstof het (sien hier die volgende: Inentingskedule vir honde), kan ons die huis verlaat om saam met hom te stap en hom leer piepie en uit die huis poep.
Sommige honde leer om vier maande weg van die huis af te doen en ander met ses maande ... elke hond is 'n wêreld, en elke geval is anders, so tyd kan 'n bietjie wissel.
Dit is baie eenvoudig om hulle te leer: as u hond tuis gaan of hy poep, moet u hom nie skel, sleg lyk of kwaad word nie (hulle merk op). U moet net die vuil skoonmaak en voortgaan met u daaglikse roetine.
As u op straat gaan piepie of poep, moet u hom aan die einde gelukwens, hom troeteldier en prys gee ('n lekkerny vir honde, 'n stukkie wors, wat u ook al wil).
Op hierdie manier sal u hondjie geassosieër word om van die huis af te poep en te poep na iets positiefs wat 'n prys het, en in 'n kort tydjie sal ophou om sy dinge in die huis te doen.
Super wenk: Honde is gewoontes en gewoontes. As u gewoonlik op dieselfde tydstip uitgaan, sal u baie vinniger leer om uself te beheer en u klein dingetjies buite die huis te doen.
Praktiese voorbeeld
Beplan vier of vyf vertrekke per dag vir ten minste vyftien minute (oggend, middag, middag en aand), altyd op dieselfde tye om aan gewoond te raak.
Baie geluk hom as "Goeie hond" - "Baie goeie Tobby" en elke keer as u hom tuis doen, terwyl u hom prys. Hierdie tegniek word 'positiewe versterking' genoem en is die een wat die beste resultate getoon het.
Die truuk is om die vertrektye te respekteer en u altyd 'n prys te gee, oor 'n paar weke leer u heeltemal.
Hoe om 'n hondjie op te voed om te leer loop
Geen hondjie hou van 'n kraag en nog minder 'n leiband nie. Dit is asof u hul vryheid beperk, iets baie verstaanbaar. Ongelukkig kan honde nie op straat los nie, want hulle kan deur 'n voertuig ontsnap en beskadig word of selfs ontsnap en verdwaal.
Dit is baie belangrik dat u so gou as moontlik met u sosialisering begin, gewoonlik nadat u ingeënt is (na drie maande). Danksy sosialisering sal dit 'n verdraagsame hond met ander honde en mense wees. Dit is 'n baie belangrike proses. U kan uself diepte inlig vanaf:
Sit die kraag op jou hondjie, nie te styf nie; jy moet twee vingers tussen die kraag en sy nek kan sit sonder om vas te trek. Hou in gedagte dat u hond baie vinnig sal groei kyk hoe die kraag nooit draai nie, sal u dit elke keer moet uitbrei.
Dit is die beste om die ketting altyd aan te hou, op straat sowel as binne-in die huis, totdat u 'n volwassene is en daaraan gewoond is. Op hierdie manier sal u gou gewoond raak aan die dra van die ketting en nie probeer om dit voortdurend af te haal nie.
Voordat u met die leiband vertrek, beveel ek aan dat u 'n kort leiband van hoogstens twee meter gebruik dit is nie uitbreibaar nie. Ons moet ons hondjie leer loop, en nie met 'n buitensporige lang leiband wees nie.
Maak die huisdeur oop en los jou eerste een, dan moet jou hond weggaan, maar altyd wanneer jy dit aandui, moet jy hom gewend het om uit te gaan met 'n opdrag soos 'laat ons gaan' of 'uitgaan'.
Wees geduldig met hom, loop die hondjies baie stadiger as jy en hou ook nie daarvan om te loop nie ... wil net hardloop en dinge snuif.
Ek beveel aan dat u na 'n park of plek gaan waar u kan loslaat en hom laat hardloop en speel, hom laat stoom, moeg word en die lewe geniet. As u moeg is, voordat u teruggaan huis toe, is dit die perfekte tyd om rustig saam met hom te stap.
U moet gewoond raak aan u kant of agter u stap, moet hy nooit voor jou laat loop nieTrek. Dit is asof u vir hom sê dat hy in beheer is, dat hy die leier van die opdrag is, iets wat hy nie moet glo nie. As dit voor u begin loop, moet u dit regstel.
As u terugkeer huis toe, voer u eerste in en sê dan dat hy met 'n bestelling soos "laat gaan" of "inkom" moet gaan. Dit is baie belangrik dat u altyd u sal wees die eerste wat binnekom en die huis verlaat, as u hulle van hondjies tot hulle gewend het, sal dit iets gewoontes wees.
Hoe om 'n hondjie op te lei om te slaap sonder om te huil
Die eerste ding om te doen is om te dink of jou hondjie gaan slaap in die kamer waar jy slaap of in 'n ander kamer, soos die sitkamer - eetkamer of die kombuis.
U moet 'n bed op die gekose plek plaas om in die nag te slaap, en 'n ander plek waar u gewoonlik die dag deurbring. U kan byvoorbeeld 'n bed in u kamer neerlê as u altyd daar gaan slaap en 'n ander een in die sitkamer, waar u meer tyd spandeer ( en hy met jou).
Sodat hy kan slap slaan wanneer hy wil sonder dat hy na 'n ander deel van die huis hoef te gaan; as hulle so jonk is, wil hulle altyd by jou wees en sal hulle dikwels slaap.
Moet u hond nooit gebruik om by u te slaap nie, en stuur hom dan na 'n paar maande na 'n ander deel van die huis, want hy sal dink dat hy iets verkeerd gedoen het en dit is 'n straf. Daarom is dit beter besluit die finale plek waar u altyd sal slaap snags
As u finale slaapplek nie u kamer is nie, byvoorbeeld die kombuis, sal u sien dat die eerste aande, as u hom alleen laat slaap, sal begin huil.
Dit is iets heeltemal normaal en jy moet nooit opgee en dit besoek om dit te kalmeer nie, want dan Hy sal besef dat as hy huil, gaan jy. Op hierdie manier leer u nooit om alleen te slaap nie, maar as u dit die eerste aande ignoreer, sal al die ander rustig slaap en sonder huil, moet u net daaraan gewoond raak.
Berei natuurlik 'n gemaklike en gesellige bed voor om gemaklik te slaap en laat altyd vars en skoon water tot u beskikking.
As u nie 'n bed vir u hondjie het nie, los dan 'n gevoude kombers sodat hy daarop kan slaap, sodat hy dit nooit bo-op die koue en harde vloer doen nie.
Hoe om 'n hondjie op te voed sodat hy weet hoe hy alleen tuis kan bly
Alhoewel alle hondjies oulik is ... kan hulle ook supervernietigend wees as hulle alleen gelaat word of angstig voel en alles byt wat hulle vind.
Daarom is dit baie belangrik om hulle te leer om alleen van hondjies te wees, sodat hulle nie die huis vernietig as hulle volwassenes is nie.
Hiervoor moet ons 'n progressiewe, baie eenvoudige en praktiese opleiding doen. Ons sal ons hond op 'n stil plek in die huis laat, waar hy 'n bed en water tot sy beskikking het ('n verligte plek).
Ons vertrek vyf minute van die huis af, en ons sal terugkom, groet en tyd saam met hom tuis deurbring. Ons sal hierdie oefening drie of vier keer per dag herhaal.
Met die verloop van die dae, verleng ons die tyd wat ons van die huis af spandeer, van vyf minute tot tien, en 'n paar weke tot vyftien, ens ... Hiermee kan ons u geduld beywer.
Honde het reëls nodig
Die opleiding van 'n hondjie met liefde en konsekwentheid is die basis van 'n rustige en stresvrye lewe tussen die mens en die hond. Die feit dat hy van die begin af begryp wat sy plek binne die gesin is en waar die perke is, sal nie net help om 'n aangename klimaat tuis te skep nie, maar ook om gesond te ontwikkel. Die hond is 'n dier wat gewoond is om in 'n pak te woon, wat reëls en roetines benodig om sielkundig goed te voel. 'N Onverskillige of onsekere eienaar wat buitensporige vryheid verleen of wat onbehoorlik optree, verwar die dier en kan ongewenste, of selfs gevaarlike, gedrag veroorsaak wat moeiliker is om aan te pas hoe meer tyd verloop.
Alles wat 'n hondjie moet leer
Wat moet 'n hond weet om 'n sorgelose samesyn te hê? Wat is die regte tyd om te begin oefen? U het u sekerlik al hierdie vrae op 'n sekere tyd gevra, as u dit oorweeg om 'n hondjie te hê of alreeds u lewe binnegedring het. Daar is geen twyfel dat 'n onophoudelike nageslag aan die begin onderstebo kan wees in die gesinslewe en chaos kan saai nie. Die belangrikste is dat hierdie klein warrelwind van die begin af begryp wat dit kan en nie kan doen nie.
Stel die perke van die begin af
Jou nuwe kamermaat, met daardie selfversekerde voorkoms en daardie ongemaklike bene, sal dit baie moeilik maak om altyd ferm te staan. Wie kan 'n hondjie 'n stukkie kos van die tafel ontsê of verhoed dat hy in ons bed snuffel? Maar hoe sal u verstaan dat al die voorregte oornag sal vervaag as u 'n volwassene word? Daarom is die eerste ding om te verduidelik hoe ons die lewe met ons hond wil hê, watter gedrag ons wil hê en wat ons nie sal duld nie. Si se marcan estos límites desde el inicio y se mantienen consecuentemente, enseguida aprenderá cuál es su «papel» y no habrá de qué preocuparse cuando el cachorro alcance la edad adulta.
¿Quién es el líder?
Los perros que han aprendido desde pequeños a aceptar la autoridad, suelen respetarla de por vida, siempre y cuando el dueño mantenga su rol de «líder de la manada». Aunque el trato autoritario ya no es la única vía posible en el ámbito empresarial o en el de la crianza de los niños, en lo que respecta a la educación canina, no hay otra alternativa. Los perros quieren ser independientes de sus dueños, para que puedan respetar sus decisiones y órdenes, necesitan poder confiar en su criterio. Las instrucciones claras, el tono de voz tranquilo y decisivo y un lenguaje corporal claro les dan seguridad.
Instrucciones claras y señales inequívocas
Los perros son expertos en gestos y reaccionan antes a un movimiento manual simple que a una frase compleja cuyo significado solo consiguen percibir a través del tono de voz. Piensa en palabras como «sit», «ven» o «plas» para dar órdenes y escoge los gestos con los que las acompañarás. Mantén siempre estas órdenes estructuradas y utiliza la misma palabra y el mismo gesto para cada una. Para evitar malentendidos, olvídate de oraciones largas del tipo «Ahora tienes que ser bueno y esperarme aquí frente al supermercado porque yo tengo que comprar un par de cosas». Si quieres que aprenda a obedecer, es imprescindible que las indicaciones sean concisas y significativas, y siempre se empleen con el mismo propósito.
¿Halagos y golosinas? Aprendizaje motivador mediante refuerzos positivos
La fiabilidad y las instrucciones claras ayudan a identificar al líder de la manada. No hace falta ni severidad extrema ni mano dura ―sino lo contrario―, lo que conseguirás así es asustarle. El objetivo no es que el perro obedezca por miedo, sino que comprenda las reglas del juego y quiera participar. ¿Cómo lograr que el cachorro disfrute aprendiendo? Las alabanzas y los premios desempeñan un papel fundamental en la motivación del perro joven. En este sentido, no son tan distintos de los seres humanos: eligen el camino que les reporta mayor satisfacción, y las críticas y los castigos les desmotivan y les desvían del camino deseado.
Para que un perro interiorice cuáles son los comportamientos adecuados y cuáles reciben los preciados halagos del dueño, la recompensa debe producirse inmediatamente después del comportamiento. Los perros viven en el presente y consideran que las reacciones de los humanos son siempre consecuencia de la situación que tiene lugar en ese preciso instante. Del mismo modo, solo son capaces de entender una crítica si sigue al comportamiento. Si tu todavía-no-muy-pudoroso amigo te deja un «regalito» en medio del salón y solo te das cuenta un buen rato después, no sirve de nada regañarle. En lugar de eso, es mejor que le premies las veces que consiga aguantar hasta salir a la calle. Puedes recompensar a tu cachorro con chuches ―¡pero no demasiadas!―, palabras de afecto, caricias suaves, gestos cariñosos o algún juguete que le guste. También sirven los pequeños momentos de libertad como, por ejemplo, soltarle la correa, llevarle a jugar con otros perros o jugar a la pelota con él, para ellos el esfuerzo por alcanzar estas gratificaciones vale la pena.
¿Cuándo es hora de comenzar con el adiestramiento?
Como norma general, empezar el adiestramiento en el momento oportuno es decisivo. El cachorro tiene que estar listo para los ejercicios si se pretende que una medida o un pequeño paso en el entrenamiento de la obediencia tenga éxito. Si está jugando activamente con algún juguete o sencillamente se encuentra cansado o hambriento, está claro que ese no es el mejor momento para iniciar el adiestramiento. Los perros disfrutan aprendiendo, pero a la mayoría de ellos no les gusta dedicar demasiado tiempo a la misma actividad. Los ejercicios que exigen una gran concentración no son una buena opción para el principio. Es más recomendable integrar el entrenamiento del cachorro en sus rutinas diarias y acostumbrarle tan pronto como sea posible a determinadas reglas y hábitos. Trata de educarle de forma «colateral», por ejemplo, presta atención a si espera pacientemente a que le prepares su comida, no cedas nunca ante sus exigencias, alábale si se queda tranquilo frente a la puerta de entrada cuando llaman y prémiale si logra esperarte al otro lado de la puerta del baño sin gemir.
¿Qué se debe entrenar con un cachorro?
No siempre resulta sencillo saber qué es lo que debería aprender un perro en cada momento ni tampoco qué comportamientos del día a día se deben premiar y cuáles es mejor ignorar. Los consejos sobre adiestramiento que dan los amigos o que se encuentran en internet son muy numerosos y pueden desbordar rápidamente a un dueño primerizo. Por eso es importante que interiorices las reglas principales que quieres enseñarle a tu amigo de cuatro patas y las integres en las rutinas diarias. Al principio supondrá un reto, sin duda, pero en el futuro hará que vuestra vida sea mucho más fácil en gran cantidad de aspectos. Quizá puede servirte de ayuda el anotar cuáles son las bases que deseas establecer para el adiestramiento de tu perro. Posteriormente, puedes llevar un diario de entrenamiento y apuntar los métodos más efectivos y los que tienen menos éxito.
Los fundamentos del adiestramiento canino de un vistazo
Entre los ejercicios más importantes que debes practicar, no solo se encuentra el entrenamiento de instrucciones, los perros jóvenes que se separan de su madre a partir de la octava semana y que llegan a un hogar diferente deben habituarse primero a ese entorno nuevo para ellos. Es preciso que se construya una relación de confianza con el dueño, que comprendan las reglas de la casa y que aprendan a convivir con personas y animales que no conocen. Es recomendable que su llegada coincida con un periodo de días libres para que podamos dedicarle el tiempo necesario y darle seguridad y cariño. Llámale por su nombre con frecuencia, mímale, juega con él y deja que coma golosinas de tu mano, así se irá afianzando la confianza y tu cachorro se sentirá bien a tu lado, lo cual representa el primer paso para lograr el resto de objetivos.
Enseñarle a hacer sus necesidades
Durante los primeros días en casa, puedes comenzar a enseñar a tu perro dónde hacer sus necesidades, esta es una de las condiciones más importantes para disfrutar de una convivencia agradable. Saca a pasear a tu cachorro cada dos o tres horas y prémiale cuando haga sus necesidades ―tanto si se trata de heces como de orina― en un árbol o en el parque. Fija cuanto antes horarios concretos para los paseos, por ejemplo, después de levantarse, a medio día o antes de ir a dormir. Es esencial que estés atento, si ves que en algún momento se muestra nervioso, puede ser un indicador de que necesita ir al «baño». No le riñas si, al principio, no lo controla y vacía su vejiga en tu alfombra. Si le sorprendes justo en ese instante, con un simple «¡no!» o «¡sal!» basta para dejar claro que no te gusta ese comportamiento. Enseñar a un cachorro a hacer sus necesidades donde corresponde exige mucha paciencia, no es algo que suceda de un día para otro.
Establecer límites en cuanto al ladrido, a los mordiscos y a los arañazos
Las crías descubren el mundo a través de su boca, todavía no saben que los muebles son objetos preciados que no se deben morder, y tampoco han aprendido aún lo sensibles que son los humanos con respecto a este tema. Muestra a tu perro desde un principio y de manera coherente dónde están los límites. A medida que reprendas los comportamientos no deseados y premies repetidamente los deseados, tu cachorro irá entendiendo hasta dónde puede llegar y qué conductas conducen a las ansiadas recompensas de su dueño. Lo mejor es que ignores los gruñidos o los ladridos excesivos, así como las peticiones de comida cuando estás sentado a la mesa, para que deje de hacerlo. Cuando un perro actúa de este modo, lo primero que está demandando es tu atención, ya sea para que le hagas caso, juegues con él o le des algo de comer. Si evitas este comportamiento, no tardará en entender que esa forma de actuar no conduce al objetivo que persigue.
Pasear con correa
Los perros adultos que tiran muy fuerte de la correa pueden suponer un verdadero problema porque controlarlos ya no resulta igual de sencillo que cuando eran jóvenes. Por este motivo, pasear con correa es uno de los puntos que debe formar parte del programa de adiestramiento desde el inicio. Aunque te enternezca la imagen de tu pequeño caminando con sus patitas torpes y yendo de acá para allá descubriendo el mundo, ¡no le dejes! Enséñale desde el principio que eres tú quien lleva la correa y no al revés. No es el perro quien determina la dirección sino tú. Para que el cachorro te preste atención durante el paseo y se adapte a tu velocidad y a tus cambios de dirección, tienes que asegurarte siempre, desde que es joven, de que no llevas la correa tirante. En el momento en que tu travieso perrito comience a tirar de la correa, detente. No continúes el paseo hasta que vaya hacia ti y la correa vuelva a estar distendida.
Para practicar el paseo con correa, puedes ir a un espacio abierto y colocar a cierta distancia un snack o un juguete que le guste. Lo más probable es que tu perro se abalance sobre el objeto, entonces, retenle o aléjate incluso más. No te acerques hasta que pasee a tu lado, a tu ritmo y con la correa destensada. Dale la recompensa solo cuando logre contener el impulso.
Acudir a la llamada
Ahorrarás gran cantidad de estrés y de nervios si enseñas a tu cachorro desde temprano a acudir cuando le llamas, a esperar hasta que le digas que continúe caminando y a quedarse solo en casa si tienes que salir sin él. Para alcanzar estos objetivos, puedes emplear numerosos métodos y descubrir cuáles son los más efectivos para vosotros. Lo importante es que recompenses los comportamientos correctos cada vez que se produzcan. La mejor forma de entrenar la llamada es con palabras como «ven» o «aquí» o con silbidos, utilízalos en los momentos en los que el perro se dirija hacia ti corriendo sin motivo aparente. Llámale o silba siempre en ese instante y dale al final su comida favorita como premio. Tu perro aprenderá que merece la pena acudir a tu llamada rápidamente.
Enseñar a esperar es similar. El cachorro tiene que entender que no puede bajarse corriendo del coche en cuanto la puerta se abre, que no puede salir disparado nada más abrir la puerta de casa y que no puede abalanzarse sobre la comida cada vez que abras el armario. No alabes estos comportamientos y no cedas a sus exigencias. Cierra la puerta del coche o la de casa si ves que trata de salir disparado y ábrela de nuevo solo cuando consiga quedarse quieto esperando pacientemente. Repite esta acción con frecuencia hasta que el perro permanezca sentado o de pie ante la puerta completamente abierta y halágale en el momento en que salga tras darle la instrucción. Puedes hacer lo mismo con la comida: no llenes su comedero hasta que no espere tranquilo y paciente y no se lo coloques en el suelo hasta que no deje de ladrar o de darte con la pata. Si se lanza sobre el plato antes de que le des la señal de comer, retíralo. Cuando consiga esperar a que hagas el gesto que indique que puede comer, ya puedes dejarle que disfrute de su comida.
Bly alleen
A partir del periodo comprendido entre la 12.ª y la 18.ª semana, puedes ir habituando a tu cachorro poco a poco a quedarse solo en casa. Es obvio que ningún perro, ni siquiera adulto, debe pasar muchas horas solo, pero hay situaciones en nuestra vida cotidiana en las que no podemos incluirles. El cachorro ha de aceptar desde pequeño que no puede acompañarte a todas partes y que, a veces, tiene que esperar solo en casa. La técnica más efectiva es integrar este entrenamiento en la rutina diaria de manera que pase inadvertido y no adquiera gran relevancia. De vez en cuando, sal sin despedirte de la habitación durante unos minutos, después vuelve a entrar y actúa como si no pasara nada. Puedes prolongar el tiempo progresivamente hasta que haya aprendido a quedarse solo durante periodos más largos. Cuando estés seguro de que se queda tranquilo y tu ausencia no supone ningún drama, puedes dejarle solo. Si tu perro siente un fuerte apego y empieza a ladrar o a gemir en cuanto sales por la puerta, puedes modificar el ejercicio y esperar a que se tranquilice para volver a entrar en el cuarto. Si no quieres dejar solo a tu perro nervioso, por lo menos, ignórale cuando vuelvas a entrar en la habitación y espera a que se calme para darle una golosina.
Higiene y cuidados
Tener un perro no solo consiste en encargarse de su alimentación, sus paseos y su adiestramiento, sino también en proporcionarle los cuidados adecuados. Hay que cepillarle el pelo con regularidad, limpiar y controlar las patas, las orejas y los dientes, y cortar las uñas. Acostumbra a tu nuevo compañero de piso desde el principio a estos cuidados. Si se habitúa a que le toquen las orejas, las patas o la tripa, las futuras visitas al veterinario serán mucho más sencillas. Aprovecha los ratos que pases en el sofá con tu cachorro para acariciarle el abdomen y las orejas, para sujetarle las patas un par de minutos, para darle algún masaje o para abrirle la boca con tu mano. Verás cómo, con el paso del tiempo, se va relajando y disfruta de estos cuidados.
Entre todos los ejercicios que se practican a lo largo del día, en ocasiones, se olvida el más importante: dormir. Concede a tu cachorro el tiempo suficiente para que se relaje y pueda asimilar todas las experiencias vividas. Déjale que duerma si tras un paseo se retira a su cama a descansar y en ningún caso le sobrecargues con entrenamientos muy numerosos o muy largos. El perro no necesita estar entretenido las 24 horas del día, tampoco podrás hacerlo cuando sea adulto. Deja que juegue solo también y se lance a descubrir cosas nuevas, llegará un momento en que tu pequeño gran torbellino termine por cansarse.
Socialización
Cuanto más conozca un perro en sus primeros meses de vida, menos cosas le incomodarán y le asustarán después. El sonido del aspirador, la lavadora, la televisión, los niños impetuosos, las multitudes de peatones, el ruido de las motos, la gente con gafas de sol, las personas en silla de ruedas, los bebés que lloran, el tráfico ruidoso o las curiosas escaleras mecánicas: para un cachorro hay todo un mundo por descubrir. Enséñale cada día algo distinto, puedes aprovechar los paseos diarios para llevarle a conocer sitios, olores, personas o animales diferentes. Pero no le abrumes, al principio, un par de minutos en un entorno nuevo son suficientes. Si mientras paseáis, os cruzáis con un grupo de escolares ruidosos o si entráis en una tienda, no os quedéis mucho tiempo, salid de la escena antes de que el cachorro comience a sentirse intranquilo.
¿Merece la pena llevarlo a un centro de adiestramiento?
En esta etapa descubrirás que acostumbrar a un perro a su entorno y enseñarle las reglas del día a día requiere, además de mucho trabajo y sobre todo mucha paciencia, coherencia y, no menos importante, determinados conocimientos. Los primeros meses de vida son decisivos, para evitar errores, los dueños, especialmente si son nuevos, deben documentarse sobre los cuidados, la tenencia y la educación de un cachorro. La visita a un centro de adiestramiento en donde un adiestrador profesional con experiencia pueda tutelar los ejercicios puede resultar de gran ayuda. No solo tu perro comprenderá las reglas de comportamiento básicas, sino que también tú descubrirás cómo puedes practicarlas en vuestra vida cotidiana. Aprenderás a valorarle y, jugando, sentaréis las bases de una confianza mutua, algo esencial para que vuestra convivencia sea agradable.
¡Esperamos que el comienzo de vuestra vida juntos sea fantástico!
Cómo enseñar a nuestro perro a acudir a nuestra llamada
Esta técnica es una de las mas sencillas, consiste en engañar a nuestras queridas mascotas con premios, es realmente sencillo. Cuando nuestro perro este un poco alejado de nosotros, sacaremos un premio y lo sujetaremos con la mano para que el lo vea, a la vez que le llamamos y le damos la orden de venir.
No basta con llamarle por su nombre, sino que debemos darle la orden de venir, por ejemplo si se llama “Tobby”, debemos enseñarle el premio y decirle con voz alta para que nos oiga “Tobby ven!” o “Tobby aquí!”. En cuanto vea el premio vendrá corriendo, cuando este a nuestro lado le daremos el premio y le felicitaremos con entusiasmo. Si nuestro perro nos ve y no viene, es que no le gusta mucho el premio que le estas dando…. prueba con un trozo pequeño de salchicha, les suele gustar mucho.
Debemos practicar esta técnica durante varias semanas, transcurrido este tiempo, le daremos premio solo de forma intercalada, de manera que cuando le llamemos a veces tenga premio y a veces no. Aunque siempre, siempre debemos felicitarle cuando venga a nuestro lado cumpliendo la orden. Con el tiempo podremos ir retirando por completo los premios en este ejercicio pero siempre deberemos felicitarle.
Cómo adiestrar un cachorro
Los cachorros no necesitan ser adiestrados, porque sencillamente solo piensan en jugar y divertirse. Es solo a partir de los cinco o seis meses, cuando podemos comenzar a adiestrarlos poco a poco y de forma muy suave y juguetona. No debemos forzarlos ni estresarlos nunca. La edad ideal para comenzar a adiestrar un perro es a partir de un año de edad, de forma suave y progresiva.
Los cachorros solo necesitan jugar y correr, relacionarse y socializarse con otros perros y poco mas… déjalos ser felices, ya habrá tiempo de aprender. No obstante, cuando les veas haciendo algo mal como morder a la gente (lo harán jugando evidentemente), puedes chistarles con la orden de “No!” para que comiencen a aprender poco a poco.
Adiestrar un cachorro es como intentar enseñarle álgebra a un bebe, no tiene sentido. Si te ha quedado alguna duda o quieres aportar información práctica, puedes dejar un comentario o enviar un email.
Recuerda, se feliz con tu pequeñajo y no tengas prisa por verlo crecer, todo llega en su momento 🙂
Consejos prácticos
La mayoría de los cachorros aprenden a quedarse solos tras pocas sesiones de entrenamiento, pero si el tuyo es una excepción… siempre puedes entretenerle con algún juguete interactivo cómo un Kong (con comida en su interior).
También puedes dejar la TV o la radio puesta, para que escuche gente hablando y se sienta más tranquilo. Puede parecer una tontería, pero es realmente efectivo.
Hoe om 'n hondjie op te voed sodat hy nie byt nie
Todos los cachorros sienten la necesidad de morder cosas, muebles, zapatillas (les encantan), cables, sofás e incluso a nosotros mismos.
Es algo totalmente normal, principalmente cuando están mudando los dientes de leche por sus dientes definitivos, ya que ello les provoca bastante picor y dolor.
Cuando nuestro cachorro muerda algo que no debe, incluidos nosotros mismos, debemos llamarle la atención. Un “No!” o un “Shhhh!” alto y rotundo debería ser suficiente. Acto seguido, cogeremos uno de sus juguetes y se lo pondremos en la boca para lo muerda.
El objetivo es que aprenda que no puede morder lo que el quiera, excepto sus juguetes, los cuales puede morder siempre que quiera. De esta forma aprenderá rápidamente a respetar el mobiliario de nuestro hogar y a nosotros mismos.
Si la corrección no es suficiente, podemos aplicar la técnica de la mordida, suavemente ya que es muy pequeño, puedes aprenderla aquí:
